4.1 Indien u oordeelt dat de besluiten vanwege de raadsgeneesheer van de verzekeringsmaatschappij niet kunnen worden aanvaard, dan dient een tegensprekelijke expertise te worden benaarstigd.

Wanneer u niet akkoord kan gaan met de medische besluiten voorgesteld door de vergoedingsplichtige verzekeraar en wanneer ook uw bijstandsarts daarmee niet akkoord kan gaan, dan dient een tegensprekelijke expertise door te gaan. Er zijn twee soorten tegensprekelijke medische expertises :

a. bij de minnelijke medische expertise* (afgekort “M.M.E.”) wordt het verslag gezamenlijk opgesteld door de raadsgeneesheer van de verzekeringsmaatschappij (de tegenpartij) en deze van uzelf ; deze 2 artsen moeten dus tot volledige overeenstemming komen over de (fysieke en psychische) gevolgen van het ongeval en over de medische besluiten*; komen ze niet tot zulke overeenstemming, dan laten ze de medische besluiten opstellen door de derde-deskundige (of “arbiter”) die door hen beiden is gekozen; deze derde-deskundige zal dan ongeveer zoals een gerechtsdeskundige zijn medische expertise afhandelen;

b. bij een gerechtelijke expertise wordt het verslag opgemaakt door een arts daartoe aangesteld door de rechtbank ; voor deze aanstelling moet u beroep doen op uw advocaat; de raadsgeneesheer van uzelf en deze van tegenpartij zullen aan de gerechtsdeskundige*- geneesheer (= justitiearts) alle nuttige medische stukken overmaken en zij zullen t.a.v. de gerechtsdeskundige hun respectieve standpunten verdedigen.

Zowel bij de gerechtelijke als bij de minnelijke expertise zullen normaal gezien 2 en soms 3 zittingen doorgaan (en uitzonderlijk nog meer). Het verslag van een dergelijke tegensprekelijke expertise kan slechts in eerder uitzonderlijke gevallen met succes worden aangevochten voor de rechtbank.

4.2 Vooraleer een overeenkomst tot minnelijke medische expertise (M.M.E.) te ondertekenen is het aangewezen contact op te nemen met uw raadsgeneesheer (en eventueel met uw advocaat).

Deze zal u meerbepaald adviseren over de vraag of een gerechtelijke expertise niet te verkiezen valt boven een M.M.E.

Dit kan vooral om de volgende redenen het geval zijn:

– de raadsgeneesheer van uzelf en deze van tegenpartij hebben geen goede verstandhouding (zodat een minnelijke expertise om persoonlijke redenen niet aangewezen is) ;
– de medische besluiten van de wederzijdse raadsgeneesheren liggen al te ver uit elkaar (zodat geen overeenstemming kan worden verwacht) ;
– het gaat om een complexe of zwaarwichtige aangelegenheid, die heel wat tijd of meerdere bijkomende onderzoeken vergt.

In de omgekeerde gevallen zal meestal voor een M.M.E. worden gekozen.

Zie ook de redenen voor deze keuze opgegeven door de toen nog onafhankelijke raadsgeneesheer Prof. Dr. Patrick Herregodts, onder adviezen van een ervaren raadsgeneesheer, als antwoord op vraag 8.

4.3 Hierbij aansluitend wordt erop gewezen dat de besluitvorming bij een minnelijke medische expertise (M.M.E.) doorgaans oppervlakkiger en soms onnauwkeuriger gebeurt dan bij een gerechtelijke expertise.

Zo verloopt een M.M.E. soms als volgt : 1° het slachtoffer ondertekent de overeenkomst tot M.M.E.; 2° hij wordt opgeroepen voor één expertisezitting; 3° nadien ontvangt hij het definitieve verslag, ondertekend door de twee raadsgeneesheren. Dit verslag van de M.M.E. is in principe niet meer aanvechtbaar van zodra elk van de twee raadsgeneesheren (of de eventuele derde-deskundige) zijn handtekening heeft geplaatst. Zo heeft het slachtoffer nooit de gelegenheid gehad om opmerkingen betreffende bepaalde onjuistheden of onvolledigheden te formuleren. De M.M.E. kan op die wijze een valkuil zijn. Om dit te vermijden moet uw raadsgeneesheer u toelaten om opmerkingen te formuleren vooraleer hij het verslag van de M.M.E. voor akkoord ondertekent; maar dit gebeurt eerder uitzonderlijk en enkel als het slachtoffer dit op voorhand met zijn raadsgeneesheer heeft afgesproken.

Bij een gerechtelijke expertise bestaan meer waarborgen voor het slachtoffer. Hierbij worden meestal één of twee zittingen meer gehouden dan bij een M.M.E. Bovendien moet steeds eerst een voorverslag ter nazicht worden overgemaakt aan het slachtoffer vooraleer het eindverslag in definitieve vorm ter griffie wordt neergelegd. Daarenboven moet de aanstelling van een gerechtsdeskundige worden bekomen door een advocaat, zodat u bij een gerechtelijke expertise de bijstand geniet van uw eigen advocaat (terwijl een M.M.E. meestal doorgaat zonder dergelijke bijstand); tevens ziet de rechter toe op het verloop van het deskundigenonderzoek. Tenslotte moet het gerechtsdeskundig verslag worden beoordeeld door de Rechtbank, die zo nodig een aanvullende expertise (door dezelfde gerechtsdeskundige) of zelfs een volledig nieuwe expertise (door een andere deskundige) kan bevelen (zie verder nr. 6.24).

“De rechters zijn niet verplicht het advies van de deskundigen te volgen, indien het strijdig is met hun overtuiging”.

4.4 Besef dat de besluiten van de minnelijke of gerechtelijke expertise in principe definitief bepalen binnen welke perken u schadevergoeding kan vorderen.

Houd voor ogen dat de Rechtbank u uiteraard niet zelf zal onderzoeken en u zelfs niet zal aanhoren, zodat ze (bijna) uitsluitend rekening zal houden met het expertiseverslag om te beslissen

  • welke sequelen (lichamelijke en psychische letsels en klachten) voortvloeien uit het ongeval
  • welke hun tijdelijke en blijvende weerslag is op uw arbeidsgeschiktheid
  • hoe groot uw tijdelijke en blijvende morele en huishoudelijke schade is
  • welke medische kosten en aanverwante uitgaven verantwoord zijn.

Indien uit het tegensprekelijk expertiseverslag niet voldoende bepaalde nadelige gevolgen van het ongeval blijken, dan zal u daarvoor dus waarschijnlijk geen enkele vergoeding bekomen. Dit zal bijvoorbeeld het geval zijn wanneer uit het medisch rapport niet blijkt

– dat u terecht 3 maanden thuis is gebleven, dus zonder te werken;
– dat u ook na de consolidatie nog medische behandelingen nodig heeft,
– dat u vervroegd op pensioen werd gesteld als gevolg van het ongeval,
– dat uw depressie of uw rugpijn het gevolg is van het ongeval,
– en zo meer.

Het bekomen van een aanvullende of nieuwe expertise is niet zo eenvoudig ! (zie verder nr. 6.24).

4.5 De gerechtelijke medische expertise in de indicatieve tabel

De indicatieve tabel besteedt uitgebreid aandacht aan de gerechtelijke medische expertise.

VI. Opdracht medische expertise

A. Procedure
1. Oproepingen
2. Omschrijving van de opdracht

B. Voorafbestaande toestand

C. Tijdelijke schade
1. Hulp
2. Tijdelijke persoonlijke ongeschiktheid
3. Tijdelijke huishoudelijke ongeschiktheid
4. Tijdelijke economische ongeschiktheid
5. Bijzondere schadeposten

D. Blijvende schade
1. Consolidatie – letseltabel
2. Hulp
3. Blijvende persoonlijke ongeschiktheid
4. Blijvende huishoudelijke ongeschiktheid
5. Economische ongeschiktheid
6. Bijzondere schadeposten
7. Reserves
8. Medische verzorging en kosten na consolidatie

E. Voor- en eindverslag

F. Afstand van de expertise en hoger beroep